Welkom op de website van Paul en Marita

28 nov. 2020 tot 6 jan. 2021

• 
• 

Details

Created on Wednesday, 06 January 2021 10:52

Last Updated on Wednesday, 06 January 2021 12:04

Written by Paul Smit

Hits: 29

Eindelijk terug in Zuid Afrika!!!! 

Het was de bedoeling dat we 2 mei terug zouden vliegen, maar door de corona-uitbraak zaten we “vast” in Nederland. We hebben de zomer rustig doorgebracht, zelfs nog een week of 8 op een camping gestaan. Eind september zag het er even naar uit dat we konden gaan, maar toen werd het in Nederland code rood en mochten we Zuid Afrika helemaal niet meer in. Gelukkig hadden we contact met kennissen die ons op de hoogte hielden hoe het er voor stond. Op 13 november kregen we te horen dat ook Nederlanders weer naar Zuid Afrika konden afreizen. Wel een beetje vreemd, de website van buitenlandse zaken gaf nog steeds aan dat we er niet in kwamen. We hebben contact gezocht met de Zuid Afrikaanse Ambassade en kregen al snel bericht terug dat we er heen konden. Alleen moesten we wel een negatief covid-19 test kunnen tonen bij aankomst, die mocht niet ouder dan 72 uur zijn.

We gingen meteen opzoek naar een verscheper voor onze camper, we vonden er al snel één, dezelfde als we hadden toen we naar Namibië verscheepte. Op donderdag 26 november hebben we ons laten testen en dezelfde dag hadden we de uitslag, negatief. Daarna hebben we geboekt voor een vlucht naar Johannesburg voor zaterdag. Vrijdag hebben we nog een gezellige avond gehad met onze kinderen en kleinkinderen. Ook moesten we die avond afscheid nemen van de kleinkinderen, ze zouden ons niet naar Schiphol brengen zoals gebruikelijk, je mag daar alleen naar binnen als je gaat vliegen. Onze dochter en tot onze verrassing ook onze zoon hebben ons naar Schiphol gebracht, helaas moesten we buiten afscheid nemen maar dat was niet anders. De vlucht was saai zoals altijd, je moet gewoon je tijd uitzitten en filmpjes kijken. Op het vliegveld werden we opgehaald door een taxi. Arne de eigenaar van de camping waar onze Tierelier staat heeft dat geregeld. Het was al na middernacht voordat we de camping opreden, we waren beide blij dat we hem eindelijk weer zagen. De volgende dagen zijn we rustig alles aan het schoonmaken en in orde brengen. Jammer genoeg hebben we geen internet, er is iets mis maar men weet niet wat. 

Woensdag 2 december Bela Bela S 24 50.525 E 28 19.811 (130 km)

Het is laat voordat we de camping afrijden, Arne was boodschappen aan het doen, dus konden we niet afrekenen. Ook moest er toch nog een kaartje voor het internet gebracht worden, we waren daar al een paar dagen mee bezig geweest, maar het was steeds niet gelukt, maar nu dus wel, het werd zelfs gebracht met een taxi, kost een paar centen maar dan heb je ook eindelijk internet.

Van Bela Bela zien we niet veel, we overnachten op een camping en dat is het. Wel kunnen we een boeking maken voor het Kruger NP, daar willen we een paar dagen doorbrengen en je moet echt van te voren reserveren.

Donderdag 3 december Polokwane S 23 56.246 E 29 28.389 (185 km)

Een mooie route vandaag. In Polokwane waren we al in januari van dit jaar. Nu moeten we op de camping diverse formulieren invullen ivm Corona, ook wordt onze temperatuur gemeten en moeten we overal mondkapjes dragen, zelfs als we naar het toilet gaan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vrijdag 4 december Phalaborwa S 23 56.849 E 31 09.800 (217 km)

We staan vlak voor de ingang van het Kruger NP, we doen het, na een mooie route, rustig aan. 

 

Zaterdag 5 t/m dinsdag 8 december Kruger NP (950 km)

De eerste dagen zijn regenachtig, we zien niet heel veel dieren, wel olifanten en giraffen. Maar de dagen erna knapt het weer op en hebben de wilde dieren er ook meer zin in. We zien een paar keer olifanten die in het water aan het spelen zijn. Het lijkt wel of een olifant niet het water in durft en wordt door een grotere gedwongen om er toch in te gaan. Hij moet zelfs helemaal kopje onder, eerder is de grote niet tevreden. Het is een prachtig gezicht. Er zijn ook kleintjes die heerlijk aan het duiken zijn, je ziet dan alleen de slurf boven het water uitsteken. Ook zien we giraffen, buffels, wildebeesten en natuurlijk zebra's en heel veel bokjes.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Als we door het park rijden maken wij natuurlijk meer lawaai dan een gewone personenauto, helemaal als we over gravelwegen rijden, dan is dat zeker niet geruisloos. De dieren schrikken hier van, zo ook een olifant die ergens staat te drinken, hij wordt echt boos en begint met zijn oren te flapperen en te trompetteren. Voordat hij op ons af kan stormen zijn wij hem al voorbij en heeft hij het nakijken. Ook voor de duikertjes moet je opletten, op een gegeven moment duikt er zo een kleintje voor de auto, gelukkig kan Paul op tijd stoppen we raken hem niet. Maar het arme beest vliegt uit de bocht en maakt een schuiver over het asfalt en komt uiteindelijk in een bosje tot stilstand, hij staat direct weer op zijn poten en weg is hij.

Ook zien we krokodillen en nijlpaarden en een zeldzame zadelbek- ooievaar die een heel vreemde gele vlek op zijn snavel heeft, het lijkt wel of iemand er een sticker erop heeft geplakt. De krokodillen doen niet zoveel net als de nijlpaarden ze liggen een beetje in het water en dat is het. Jammer genoeg zien we dit keer geen leeuwen maar we kunnen natuurlijk niet altijd geluk hebben.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na 5 hele dagen rond rijden door het park, is het genoeg geweest en verlaten we het Kruger NP, daarbij is onze wildcard na 9 december verlopen en mogen we er niet meer verblijven. Of we nog een nieuwe jaarkaart gaan kopen weten we nog niet, ze zijn behoorlijk aan de prijs, 300 euro voor een buitenlander, terwijl een Zuid Afrikaan slechts 70 euro betaald.

Woensdag 9 en donderdag 10 december Malalane S 25 27.880 E 32 298 (28 km)

Het is ondertussen erg warm geworden, meer dan 35 graden, gelukkig is er een zwembad op de camping en kunnen daar heerlijk afkoelen. Verder zitten we lekker in onze stoelen onder de bomen in de schaduw en doen niet zoveel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vrijdag 11 en zaterdag 12 december Badplaas S 25 57.093 E 30 33.874 (147 km)

We rijden weer een stukje door de bergen en hebben mooie uitzichten. De camping in Badplaas is zeker mooi, maar erg aan de prijs voor Zuid Afrikaanse begrippen, 35 euro per nacht. Toch blijven we hier staan omdat ze hier zulke lekkere zwembaden hebben, waarvan één behoorlijk warm is.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Helaas is het zo druk in het zwembad dat wij er maar niet ingaan, we hebben geen zin in corona, met zoveel mensen in het zwembad is het zeker niet veilig. We proberen ook zoveel mogelijk afstand te houden, hoewel dat in winkels wel moeilijk is. De mensen denken echt dat een mondkapje afdoende beschermd en houden daarom geen afstand. Nog nooit is onze temperatuur zoveel gemeten bij elke winkel waar we naar binnen gaan wordt het gemeten, vaak hebben Paul en ik dezelfde temperatuur, dus vragen we ons af die dingen wel goed werken.

Zondag 13 december Ladysmith S 28 33.684 E 29 46.753 (372 km)

Vandaag rijden we naar Ladysmith, alweer een mooie route. Als we daar aankomen blijkt de camping niet meer te bestaan, we rijden naar de politie en mogen daar op hun parkeerplaats overnachten. Wel met de voorwaarde dat we morgenochtend om 6 uur wegzijn, want dan wordt het druk en staan we in de weg. Wij vinden het prima, we staan veilig en dat is het belangrijkste.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maandag 14 en dinsdag 15 december Golden Gate S 28 30.349 E 28 37.105 (180 km)

Vroeg uit de veren vandaag, we rijden net even voor 6 uur van de parkeerplaats af. We rijden naar de Pick-en-Pay waar we op de parkeerplaats rustig ontbijten. Langzaam zien we de stad ontwaken. Uiteraard zijn we vroeg op weg vandaag, zodat we al tegen de middag in het Golden Gatepark aankomen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het is er erg mooi, dus we besluiten om maar een dagje extra te blijven staan, zodat we morgen een mooie wandeling kunnen maken.

Ook proberen we hier een nieuwe wildkaart te kopen, wat na enige moeite dan toch lukt. Wel een beetje jammer dat wij als toerist zoveel meer moeten betalen als de Afrikaan. Wij betalen 5.100 rand (300 euro) voor een jaarkaart, terwijl de inwoner, voor de zelfde kaart, slechts 1.200 rand betaald. Dit gebeurd niet alleen in Afrika, we hebben dit ook in India al meegemaakt, helaas kan je er niets aan doen en zul je het moeten betalen, of geen kaart nemen.

De wandeling de volgende dag is schitterend, helemaal als de zon doorkomt en de rode rotsen kleurt, dan lijkt het inderdaad ze wel uit goud te bestaan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Woensdag 16 december Bloemfontijn S 29 08.086 E 26 08.433 (332 km)

We hebben Swaziland en Lesotho, jammer genoeg, moeten overslaan wegens het corona-virus. We hadden voor beide landen een negatieve test moeten overleggen en dat was toch wel even te veel van het goede. Wie weet komen we er ooit nog eens, je weet maar nooit.

Een rustige tocht vandaag, de camping van Bloemfontijn was vol, maar na enig soebatten mochten we er toch staan, maar geen gebruik maken van het toiletgebouw. Dit omdat hier zijn eigen toiletgebouwtje heeft. Voor ons is dat geen bezwaar omdat we alles zelf aan boord hebben. We merken nu echt dat de schoolvakanties zijn begonnen, we zien veel caravans en bakkies op de weg, allemaal op weg naar hun vakantiebestemming.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Donderdag 17 en vrijdag 18 december Aliwal North S 30 39.026 E 26 43.939 (205 km)

We hebben al een paar dagen een langzaam leeglopende voorband, elke dag moeten we hem even oppompen, dus er is ergens een lek. In het dorp Aliwal North is een grote bandenboer, die ook onze grote banden kan repareren. We worden meteen geholpen en ja hoor er zit een kleine spijker in het loopvlak. De band wordt geplakt en weer keurig terug geplaatst, kosten 200 rand (12 euro). Ook helpen ze ons naar het zoeken van een garage voor een onderhoudsbeurt, na enig zoeken wordt er een gevonden die ons vandaag nog kan helpen. De bandenboer brengt ons persoonlijk daar naar toe en ziet er op toe dat alles goed wordt begrepen.

Het is even na elf uur als we daar aankomen en tegen vijf uur is alles gedaan. Het duurde lang want de filters moesten ergens, uit een ander dorp, vandaan komen. Gelukkig hadden we internet van de garage dus wij vermaakte ons wel.

We overnachten op dezelfde camping als afgelopen nacht.

Zaterdag 19 december Cradock S 32 08.997 E 25 37.314 (376 km)

We willen naar het Moutain Zebra NP, maar helaas de camping in het park is helemaal volgeboekt. Dan maar naar een resort wat ook een camping heeft, maar helaas deze was wegens verbouwing gesloten. Op naar de volgende camping 30 km verderop, maar hier was niemand aanwezig, zelfs geen campinggasten. Nu hadden we geen mogelijkheden meer. Bij een boerenbedrijf gevraagd of we daar mochten staan voor de nacht, maar die wilde daar maar liefst 300 rand (18 euro) voor. Wel een beetje erg duur voor alleen een parkeerplaats. Door maar weer, toen zagen we een golfbaan van de politie en daar gevraagd of we er konden staan. Was gelukkig geen probleem, alleen zouden we er wel helemaal alleen staan omdat iedereen naar huis ging. Toch hebben we het gedaan de omgeving gaf ons een goed gevoel en daarbij tot laat in de avond waren er mensen. We konden ons nog verplaatsen als we wilden en onder de verlichting gaan staan, maar dat hebben we toch maar niet gedaan het was gewoon prima zo.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zondag 20 december Beaufort West S 32 20.059 E 22 35.131 (346 km)

We willen een paar dagen voor kerst in Noordhoek zijn, zodat we nog wat klusjes voor de kerst kunnen doen. Dus we rijden veel en doen verder weinig. De camping in Beaufort West valt een beetje tegen, het is een parkeerplaats met stroom en een heel klein zwembadje. Ach het is maar voor een nachtje en dan is het allemaal niet zo erg.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maandag 21 december tot..... Noordhoek S 34 05 982 E 18 22.707 (496 km)

Na een heel lange rijdag komen we tegen de avond aan in Noordhoek, hier blijven we zeker staan tot na nieuwjaar.

De volgende dag doen we heel veel boodschappen, we willen eigenlijk zo weinig mogelijk in contact komen met andere mensen, ook hier is het virus serieus aan het toenemen. Frans en Ann, vrienden van ons, komen ook tot na nieuwjaar op de camping staan. Zij hebben hun huis verhuurd en gaan dan altijd hier kamperen.

Ondertussen horen we dat we niet kunnen terugvliegen naar Nederland, er worden geen repatriëring vluchten gedaan, iedereen moet zelf een veilig heenkomen zoeken. Wij maken ons niet druk, we zitten hier goed, we zijn eigenlijk altijd met z'n tweeën en soms samen met Ann en Frans. De volgende dag wordt het vliegverbod alweer opgeheven en mogen we Nederland alleen in met een geldig negatieve covid-19 test en de verplichting thuis 10 dagen in quarantaine te gaan. Voorlopig maken we ons maar geen zorgen, we blijven zoveel mogelijk uit de buurt van mensen, wat eigenlijk geen probleem is.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tijdens ons verblijf op de camping, bezoeken we samen met Ann en Frans de Kaap de Goede Hoop, we picknicken op het olifantenbos, wat erg mooi aan het strand gelegen is. Natuurlijk moeten we later bij het bord van Kaap de Goede Hoop op de foto, het is nu helemaal niet druk, wat wel zo prettig is. Daarna rijden we nog naar Cape Pont en gaan met het laatste treintje naar boven, waar we een geweldig mooi uitzicht hebben. Hier komen de Atlantische Oceaan en de Indische Oceaan elkaar tegen. De Atlantische Oceaan is juist in de zomer erg koud, omdat het koude ijswater van Antarctica hier langs stroomt, terwijl de Indische Oceaan juist lekker warm is.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ondertussen is er ook hier een lockdown van kracht, de stranden zijn allemaal gesloten, er is een avondklok, verder mag er geen alcohol verkocht worden. Wij hebben er eigenlijk weinig last van, we komen 's avonds nooit buiten op straat. De supermarkten zijn gewoon open dus we kunnen boodschappen doen, als dat nodig is.

Het is wel een vreemd gezicht, nu het zo prachtig mooi weer is, zijn de stranden totaal uitgestorven. Men heeft dit verbod ingesteld om de zorg te ontlasten, immers er wordt op de stranden heel veel gedronken. De dronken mensen worden dan agressief en er breken dan vechtpartijen uit, er wordt dan gestoken met messen of zelfs geschoten, gevolg overbelasting van de zorg die het toch al heel zwaar heeft.

Verder bezoeken we ook, weer samen met Ann en Frans, de pinguïns, het zijn er duizenden. We zien ze nu ook eens in het water zwemmen, wat een geweldig leuk gezicht is. Jammer genoeg kunnen we niet naar een rustig strandje, waar we samen met de pinguïns zouden kunnen zwemmen, want dat is natuurlijk afgesloten. Door de corona is het wel heel rustig bij de kolonie, er zijn maar heel weinig toeristen, zodat we wat langer kunnen genieten, zonder het gevoel te hebben dat we moeten opschieten omdat er nog hordes mensen staan te wachten die ook willen kijken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ondertussen hebben we ook het carnet de passage weer aangevraagd, daar is nu het wachten op. Ook proberen we of we een verlenging kunnen krijgen van het visum, zodat we wat langer kunnen blijven.

Op 4 januari gaan Ann en Frans weer naar huis, de huurders van hun huis zijn weer vertrokken. Wij doen nog een rondje Kaap de Goede Hoop, het is daar zo mooi en je kan daar goed wandelen, zodat een tweede bezoek zeker niet vervelend is.

Op 6 januari zijn we uitgenodigd bij Ann en Frans, die hier bijna om de hoek wonen, we kunnen dan eindelijk de site bijwerken, want zij hebben snel internet.