Welkom op de website van Paul en Marita

5 tot 27 januari 2021

• 
• 

Details

Created on Wednesday, 27 January 2021 20:08

Last Updated on Wednesday, 27 January 2021 21:01

Written by Paul Smit

Hits: 55

Dinsdag 5 t/m maandag 11 januari Noordhoek.

Bij Ann en Frans zijn we de hele dag bezig om een verlenging van het visum te krijgen. Het is dat Ann een doorbijter is, want wij hadden het allang opgegeven, lukt het Ann om inzicht te krijgen wat we moeten doen. Ook komt ze er achter welke documenten we moeten meenemen. Paspoorten, verklaring waarom we langer willen blijven en een vliegticket terug naar Nederland. We hebben dat allemaal keurig geregeld, nu moet er nog betaald worden, pas daarna kan er een afspraak gemaakt worden met het VFS, waar we de formulieren moeten inleveren pas dan wordt het visum, na goedkeuring verlengd. Je moet dan, een dag later naar de site van het VFS gaan waar een kalender is waar je een afspraak kan maken. Helaas is de kalender helemaal wit, niks rood of groen, nee tot september kan geen afspraak gemaakt worden. We proberen te bellen maar niemand die ons kan helpen. Phhh hier wordt je zo moedeloos van, alles hebben we na heel veel zoeken geregeld en dan kom je nog niet verder. Elke dag kijken we op de site maar de kalender blijft wit. We hebben nog de tijd tot 26 februari want dan moet het geregeld zijn. Ach dit is Zuid Afrika en daar gaat niets zoals je zou willen alles gaat anders, het zal best wel goed komen, we hebben betaald en al het papierwerk klaarliggen, dat we zo kunnen overleggen als erom gevraagd wordt.

Ondertussen weten we dat het carnet onderweg is vanuit Duitsland we zien via de track dat het in Kaapstad is aangekomen, maar daar komt het niet van zijn plaats. Op maandag verlaten we de camping en rijden naar Ann en Frans om afscheid te nemen en een kopje koffie te drinken. Maar daar komt het visum weer te sprake en probeert Ann om het VFS te bellen over de kalender die maar wit blijft. Ze krijgt een mailadres wat we moeten schrijven voor een afspraak. Maar helaas is het adres niet goed, het is al na vieren en nu zijn ze gesloten, dus kunnen we niks meer. We besluiten om bij Ann en Frans op de parkeerplaats te overnachten en morgen naar Stellenbosch te rijden voor het carnet.

's Avonds is de president van Zuid Afrika op de TV, in een toespraak van wel 3 kwartier doet hij uit de doeken dat de landsgrenzen worden gesloten en nog wat verordeningen.

Oja we hebben ook nog een dag gewandeld op de Silvermine, zie hieronder de foto's.

 

Dinsdag 12 t/m donderdag 14 januari Kylemore S 33 54 949 E 18 56.633 (71 km)

De volgende ochtend nemen we, na een uitgebreid ontbijt, dan toch echt afscheid van Ann en Frans. We zullen ze missen, we hebben een heel fijne tijd met ze doorgebracht, het zijn echt schatten!!

We rijden via de mooie kustroute naar Stellenbosch, waar het carnet op ons ligt te wachten. Zo dat is binnen nu nog de stempels, maar dat doen we eind van de week.

We rijden via de Hels Hoogte richting Paarl, als we naar beneden rijden en ik wil schakelen doet de koppeling niets meer, het pedaal hangt er maar slapjes bij. Stoppen en kijken wat er aan de hand is. Gelukkig is Paul, wat de koppeling aangaat, al behoorlijk op de hoogte wat hij moet doen bij pech. Het blijkt dat er een moer is afgebroken en we hebben er geen op voorraad, dus we hebben een klein probleempje. Daar sta je dan, gelukkig is er een kilometer verderop een Wine Estate waar ik (Marita) heen loop om hulp te vragen, Paul blijft bij de auto wat wel zo veilig is. De mensen van de receptie zijn bereid om een sleepwagen te bellen zodat we naar een garage gesleept te kunnen worden, ook wordt er doorgegeven dat we 10 ton wegen en het een grote gele truck moet zijn. Als de dame de telefoon neerlegt zegt ze dat de sleepwagen er over 20 minuten is, prima heel goed geregeld met dank aan de aardige dame. Inderdaad na 20 minuten rijdt er een vrachtwagen voorbij waar een personenauto op kan maar rijd ons gewoon voorbij en stopt bij de Estate waar ik geweest ben voor hulp. Dat moet de sleepdienst zijn die ons komt halen maar die is veel te klein dat gaat echt niet lukken. Even later komt hij terug rijden en sta ik al te zwaaien zodat hij ons niet weer voorbij rijd. Maar hij heeft ons gezien en komt zelf al snel tot de conclusie dat zijn sleepauto te klein is. Voordat hij een grotere gaat bestellen laten we hem zien wat het probleem is, we moeten alleen een bout hebben en er moet een bout rechtgebogen worden, daarna kan alles weer vast gezet worden en kunnen we weer rijden. Gelukkig is deze man slim en snapt meteen wat we bedoelen, na een paar telefoongesprekken zegt hij dat hij de bouten heeft. Paul gaat mee om te kijken of het wel allemaal goed gaat en ik neem plaats in de cabine met de deuren op slot en de gummiknuppel bij de hand. Niet lang daarna komen ze weer terug samen met een monteur die alles vastzet en na een halfuur zit alles er weer vast en doet de koppeling het weer. 

Daarna rijden we naar de camping die niet ver daarvandaan ligt en genieten van een heerlijk rustige avond.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het is een prachtige camping met een heel mooi zwembad, we besluiten dan ook maar eens tot vrijdag te blijven en vrijdag voor het weekend het carnet te laten afstempelen bij de customs. 

Vrijdag 15 t/m zondag 17 januari Noordhoek (104 km)

Als eerste rijden we terug naar Stellenbosch waar de customs moet zitten voor het afstempelen van het carnet, maar helaas daar kunnen ze het niet afstempelen. We hebben nog een adres gevonden in Kaapstad, maar ook kunnen ze het daar niet doen en worden we doorverwezen naar de haven. Als we daar aankomen is er niemand aanwezig, alleen iemand om een afspraak te maken, wat we doen voor maandag 10 uur.

We besluiten om terug te gaan naar Noordhoek en daar het weekend door te brengen en maandag vroeg maar weer terug te gaan naar de haven van Kaapstad.

Ann en Frans zijn blij verrast dat we er weer zijn en nodigen ons voor zondag uit voor de lunch en om een duik in hun heerlijk verwarmde zwembad te nemen. Het wordt een gezellige dag, waar we eindelijk niet eens aan het werk zijn om van alles uit te zoeken maar gewoon genieten van alles.

Maandag 18 t/m vrijdag 22 jan. African Overlander S 33 51.910 E 18 44.703 (75 km)

Vroeg op vandaag, we willen op tijd bij de customs zijn en dan doorrijden naar het Cedergebergte. Maar het gaat allemaal wat anders als gedacht.

Bij de customs kunnen ze het carnet niet afstempelen, we hebben een verklaring van de Afrikaanse automobielclub nodig en die moet je digitaal aanvragen. Als we dat hebben kunnen ze het carnet pas stempelen.

Goed wat nu, na enig overleg met elkaar besluiten we naar Duncan te gaan, dat is een Engelsman die veel overlanders helpt met verschepen van hun auto, hij kan ons vast wel helpen. Hij heeft een campsite niet ver van Kaapstad en inderdaad hij weet precies wie je moet benaderen en wat we moeten doen. We hebben alleen een klein probleempje, je mag het carnet maar één keer verlengen daarna moet je het land uit en helemaal naar Zimbabwe rijden, pas daarna mag je weer terug komen in Zuid Afrika met je auto. Dus maar een leugentje om bestwil verzonnen, we kunnen het land niet uit, we hebben afgelopen week geprobeerd naar Namibië te gaan maar kwamen de grens niet over, omdat die gesloten is. Aangezien het carnet binnen een paar dagen verloopt, vragen we dan toch om een extra verlenging. Ook moeten er weer kopieën van paspoort en het oude en nieuwe carnet mee gestuurd worden. Als dat allemaal gedaan is moeten we afwachten wat er komen gaat. We brengen de week door met wat kleine klusjes en internetten, we hebben hier goede wifi dus heel vervelend is het zeker niet.

Op donderdag horen we dat we toestemming hebben dat de auto nog een jaar in Zuid Afrika mag blijven, wel na betaling van 850 rand (45 euro). Duncan heeft goede connecties met de customs, tegen een vergoeding komt hij langs en stempelt het carnet af, dat gebeurd op vrijdag. Eindelijk zijn we vrij en kunnen we de hele rompslomp wat het carnet betreft achter ons laten.

Zaterdag 23 t/m maandag 25 januari Algeria S 32 22.475 E 19 03.726 (232 km)

Wat is het heerlijk om weer eens ergens anders heen te gaan, geen zorgen om een carnet heerlijk. We pakken het plan van vorige week weer op en rijden via de N 7 naar het Cedergebergte, wat mooie grillige bergen heeft. 

Op zondag maken we een steile wandeling naar een waterval, die eigenlijk niet veel bijzonders zijn. Maar de uitzichten tijdens de wandeling zijn prachtig mooi.

De volgende dag doen we het rustig aan, koelen we lekker af in de rivier en zitten in de schaduw, want in de zon is het veel te heet.

Algeria is een mooie camping, het wordt alleen heel slecht onderhouden, het personeel zit de hele dag onder een boom en doet echt niks. Wel heel jammer want met een beetje inzet en aandacht zou het er zoveel beter uitzien.

 

Dinsdag 26 en woensdag 27 januari Kromrivier S 32 32.258 E 19 17.236 (36 km)

Een korte rit vandaag over een zeer goede gravelweg. De kromrivier camping ligt in een mooi dal aan de kromrivier, alles ziet er heel verzorgt uit. Iedere plaats heeft zijn eigen toilet en douche en kookgelegenheid, daarbij ook nog eens gratis wifi, hier houden we het wel een paar dagen uit.