Welkom op de website van Paul en Marita

30 nov.2019 t/m 12 jan. 2020

• 
• 

Details

Created on Sunday, 12 January 2020 14:52

Last Updated on Sunday, 12 January 2020 16:16

Written by Marita van Loenen

Hits: 24

Nog steeds Pretoria

Zaterdagmiddag komt er een Nederlands kamperbusje het terrein oprijden. Het is een heel gezin, vader Bern moeder Leonie en de twee jongens Floris 7 en David 4 jaar. Ze hebben vandaag veel moeten rijden, want morgen komt Sinterklaas in de ambassade en daar moeten deze gelovige zieltjes natuurlijk bijzijn. We drinken gezamenlijk wat en kletsen wat de plannen zijn. Het is altijd bijzonder om reislustige Nederlanders te treffen, je hebt elkaar altijd wel wat te vertellen.

De volgende dag gaat het gezin naar de ambassade voor het grote feest en wij gaan boodschappen doen en zoek ik een kapper op.

Aan het eind van de middag komt het hele gezin weer terug van het feest, wat bijzonder geslaagd was. De ouders moesten zelf voor een cadeautje zorgen en het afgeven aan de ingang, ook moest er een kleine financiële bijdrage geleverd worden, maar dat mocht de pret niet drukken. De jongens hadden een heel leuke middag, de ambassade had zijn uiterste best gedaan en de Sint had er heel goed uitgezien.

Zondag bak ik dikkertjes voor de kids en later bakken we nog pepernoten. We moeten de kruiden voor de pepernoten zelf samenstellen, maar het resultaat is heerlijk. Daarna nemen we met zijn allen nog een duik in het zwembad en dan is de dag ook alweer voorbij.

Maandag 2 december Johannesburg S 26 06.218 E 27 58.581 (151 km)

We krijgen een mail van de ambassade dat onze paspoorten binnen zijn. Snel ruimen we alles op en we willen wegrijden, maar blijkbaar zijn de accu's aan vervanging toe, want de auto wil maar moeilijk starten. Na enige pogingen slaat hij dan toch aan en rijden we naar de ambassade. De bewaker herkent ons van vorige week en we worden meteen binnen gelaten en naar het loket gebracht, waar we onze paspoorten in ontvangst nemen. Het probleem met het visa-stempel in het paspoort daar kunnen zij ons jammer genoeg niet mee helpen. We hebben wel via internet wat adressen van home office gevonden, hier zouden we misschien het stempel kunnen krijgen. Maar eenmaal daar aangekomen, staat er een gigantische rij wachtende, zodat we uren zouden moeten wachten voordat we aan de beurt zijn. Daarbij weten we niet zeker of ze ons wel kunnen helpen, geen goed plan dus.

Als we willen wegrijden krijgen we de Tierelier nog amper aan de praat en besluiten we eerst maar nieuwe accu's te regelen. Dit is een karweitje van een paar uur, de zijkant moet eraf voordat we bij de accu's kunnen. Maar goed na hard werken in de hete zon weet Paul de klus te klaren en rijden we naar het vliegveld voor de visa-stempels.

Het is moeilijk een parkeerplaats voor onze truck te vinden, we zijn te hoog voor de parkeergarages. Maar uiteindelijk vinden we een plaats waar ook bussen en taxi's staan geparkeerd. Een taxichauffeur spreekt ons aan en brengt ons geheel vrijblijvend naar het vliegveld, wat gewoon op loopafstand is, waarschijnlijk vind hij het te gevaarlijk, we moeten hem ook bellen als we klaar zijn dan komt hij ons weer ophalen. Helaas hebben we even geen telefoon, omdat die ook gestolen is dus dat gaat niet lukken.

We vinden al snel de immigratie, waar we te horen krijgen dat we geen stempel krijgen, maar de aangifte van de politie voldoende moet zijn om het land te kunnen verlaten. Als we terug lopen naar de auto komt er een motorrijder terug rijden en vraagt of het wel goed gaat met ons, we lopen tenslotte op een afgelegen weg en dat kan riskant zijn. Na onze uitleg wat we hier doen rijdt de man weer verder, ook de taxichauffeur vraagt waarom wij hem niet gebeld hebben. Het doet ons goed dat er ook mensen zijn die het goed met ons voor hebben en zelfs willen omrijden of ons willen wegbrengen, alleen maar om zeker te weten dat we veilig aankomen.

We hebben ook via internet een kampeerwinkel (Loftus Caravan) gevonden, we willen hier kijken of we een nieuw dakluik kunnen kopen. Het dakluik boven bed is al een poosje stuk, het kan niet meer open en er zit een groot gat in, wat Paul met ducktape heeft gedicht. Omdat we midden in de spits terecht komen, zijn we er pas om half zes. De zaak is al gesloten maar we kunnen nog wel het terrein oprijden. Dat is ons geluk, want we mogen de nacht op het beveiligde terrein doorbrengen, als we maar in de auto blijven, omdat er bewegingscamera's op het terrein hangen. Nou dat is voor ons geen probleem, we hebben alles en zo trekken we ons terug in de camper.

Dinsdag 3 december Barberspan Nature Reserve S 26 35.451 E 25 36.225 (283 km)

Na een heerlijk rustige nacht, worden we al vroeg gewekt door personeel dat het terrein op komt. Als de winkel open gaat worden we keurig te woord gestaan door medewerkers. Helaas is er hier geen dakluik voor ons te koop, ook bestellen wordt moeilijk, het moet uit Europa komen en dat kan wel een paar maanden duren. We besluiten het dan zelf maar uit Nederland mee te nemen. We kopen wel wat wegenkaarten, van diverse landen en een gasfles met adapters voor het camping gasstel, nu kunnen we ook buiten koken, zodat de temperatuur niet zo oploopt in de camper.

De eigenaar geeft ons nog wat tips, waar we absoluut langs moeten, daarna nemen we afscheid en rijden de stad uit.

We rijden weer terug over de R14, waar we na een lange dag, overnachten op een camping aan een mooi meer. Het weer slaat om, het ziet er erg donker uit, de eigenaresse van de camping hoopt zo dat het gaat regenen, want het is ook hier veel te droog.

Woensdag 4 t/m vrijdag 6 december Kuruman S 27 30.562 E 23 18.264 ( 263 km)

Het heeft vannacht geregend, maar veel zal het niet helpen het was een buitje van niks, het zou hier dagen achtereen moeten spoelen, dat zou helpen.

We rijden door naar Kuruman, onderweg komen we nog langs Vrijburg, waar onze paspoorten gestolen zijn. We rijden langs de politie om te kijken of er misschien iets gevonden is. Terwijl ik in de auto blijf, met de deuren op slot, loopt Paul naar binnen, daar krijgt hij een grote doos voor zich en mag zelf kijken, maar helaas er zit niets tussen.

Daarna rijden we verder naar Kuruman, wat bekend is om zijn gigantische zoetwaterbron, “Die Oog” zelfs nu het zo droog is komt er nog 10 miljoen liter per dag uit de grond. Het voorziet heel Kuruman van schoon drinkwater. De bron is een grote vijver, met rondom mooie beplanting en er zwemmen enorme grote vissen in.

We blijven drie nachten op de camping staan, het is lekker fris en het regent. Als het even droog is maken we een wandeling, verder gebeurd er niet zoveel.

Zaterdag 7 en zondag 8 december Upington S 28 27.623 E 21 14.777 (251 km)

Upington is een wat grotere plaats, we merken nu echt dat de schoolvakanties zijn begonnen. We staan op een camping met de mooie naam Sakie se Arkie, direct aan de Oranjerivier. Sakie heeft een boot (Arkie) waarmee hij elke avond de rivier opvaart, om toeristen van de zonsondergang te laten genieten. Ook is er een banaan die erg in trek is, het is gezellig zo'n drukte vlak voor onze neus. Daarom blijven we dan maar een dagje langer staan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Recycling

Maandag 9 en dinsdag 10 december Augrabies Falls S 28 35.496 E 20 20.59 (212 km)

Op de parkeerplaats van NP Augrabies, komen we de Nederlandse familie weer tegen, jammer ze blijven vannacht niet in het park. Ze hebben een plaatsje buiten het park gevonden, het blijft dus bij een praatje op de parkeerplaats.

We kopen hier een wildkaart die een jaar geldig is, we kunnen hiermee 80 wildparken bezoeken, waaronder het Kruger en het Ado. Omdat we geen inwoner van Zuid Afrika zijn betalen we drie keer zoveel, maar toch loont het, zelfs als we alleen het Kruger 7 dagen zouden bezoeken hebben we de kaart er al uit.

De Augrabies Falls zijn mooi, we maken diverse wandelingen, de paden zijn mooi aangelegd en de bewegwijzering prima. Ook de wandeling naar de Twin Falls zijn zeker de moeite waard. Op de camping zien we nog bavianen, dan is het oppassen geblazen, voordat je het weet zitten ze in de auto en jatten alles wat ze lekker vinden.

Woensdag 11 en donderdag 12 december Springbok S 29 40.418 E 17 53.952 (315 km)

Een lange rijdag vandaag, helemaal voor Paul want die moet alles alleen rijden, er was nergens onderweg een camping zodat het gewoon even niet anders kon.

We blijven hier twee dagen, omdat er hier een wasmachine is en de was weer eens kunnen doen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vrijdag 13 t/m maandag 16 december McDougall's Bay S 29 16.989 E 16 52.818 (144 km)

Vandaag komen we dan eindelijk aan de kust, waar we weken naar hebben uitgekeken, hier is het heerlijk koel. Nu was dat de laatste paar weken al zo, we slapen al een poosje weer onder het dekbed, wat wel zo aangenaam is.

McDougall's is een klein dorpje, voornamelijk staan hier tweede huisjes van de beter gesitueerde, maar het is zeker niet onaardig. Hier is van de vakantiedrukte weinig te merken, de camping waar we op staan is nagenoeg leeg, terwijl we toch direct aan de oceaan staan.

Ook hier maken we een paar fijne wandelingen en verder genieten we van het prachtige uitzicht.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dinsdag 17 december Kanieskroon S 30 12.712 E 17 55.983 (212 km)

Terug naar Springbok, waar we nog wat boodschappen doen. Daarna rijden we nog een stukje door naar Kanieskroon. Hier komen we bij een particulier die een kleine camping heeft. Het verschil is meteen te merken, het welkom is heel hartelijk, de eigenaar is een man van 78 jaar, die nog niet van stoppen weet. Hij heeft pas nog een gastenhuis gebouwd, wat er heel mooi uit ziet. Nu is hij bezig met de laatste hand te leggen aan een huisje op palen, waar hij een mooi uitzicht heeft op de omgeving. We nodigen hem uit voor een biertje, waarna de verhalen weer komen. Later komt hij nog met een A4tje, waarop een slang staat afgedrukt met de tekst slangen aan boord. Volgens hem zou dat de dieven erg afschrikken en hebben we geen last meer van vervelende indringers.

Zodra het donker wordt koelt het heerlijk af en trekken we ons terug in de camper.

Woensdag 18 december Vanrhynsdorp S 31 36.937 E18 44.114 (195 km)

Als we wakker worden is het bewolkt en miezert het een beetje, de eigenaar hoopt dat er eindelijk regen komt, want ook hier is het verschrikkelijk droog. Onderweg krijgen we een paar kleine buitjes, de hoeveelheid zal maar een druppel op de gloeiende plaat zijn.

Donderdag 19 en vrijdag 20 december Strandfontein S 31 44.683 E 18 13.452 (77 km)

Strandfontein is vandaag ons doel, we zijn al meerdere keren op deze plaats gewezen, het moet er mooi zijn. Nou dat is het ook, de kust heeft mooie rotsen waar je prachtig uitzicht hebt. Helaas zijn de campings hier mudje vol, de tenten staan echt tegen elkaar aan, sommige staan bijna op de openbare weg. Voor ons is er dus geen plaats, we besluiten om dan toch maar in het wild te gaan staan. Aangezien de camping helemaal geen beveiliging heeft in de vorm van bewaker en/of elektrische hekken, moet het hier veilig zijn. We vinden een prachtige plek, boven op een rots met uitzicht op de oceaan. Hier blijven we twee nachten staan, we maken weer een paar mooie strandwandelingen en lopen boven over de rotsen. Ook de kerstmarkt bezoeken we, het is natuurlijk een klein dorp, met bijna alleen toeristen, maar toch is er van alles te koop.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zaterdag 21 en zondag 22 december Lamberts Bay S 32 08.062 E 18 18.483 (70 km)

In Lamberts Bay is de camping nok vol, we rijden langs de kust door en vinden nog net een plaatsje op de Malkoppan caravanpark. We blijven hier 2 nachten staan, lopen wat over het strand en verder lezen we en doen het heel rustig aan.

Maandag 23 december Stompneus Bay S 32 43.812 E 17 59.385 (145 km)

Vandaag rijden we over een zeer goede gravelweg. Langs de kant van de weg staan waarschuwingsborden met de tekst dat als het regent men beter een alternatieve route kan kiezen. Gelukkig schijnt de zon en is er dus niets aan de hand.

Ook de camping in Stompneus Bay is vol, we installeren ons dus maar vlak voor de camping waar we een mooi plaatsje vinden direct aan de zee.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dinsdag 24 en woensdag 25 december Durbanfile S 33 51.910 E 18 44.703 (185 km)

We rijden naar African Overlanders, Ducan de eigenaar is een Engelsman en heeft deze camping opgezet speciaal voor overlanders. Je kan hier eventueel je verscheping regelen, maar ook je auto stallen als je voor langere tijd naar huis vliegt.

Uiteraard is de camping niet vol, Afrikaanse gezinnen met kinderen zullen hier niet snel naar toe gaan. Er staan een paar Duitsers op de camping, waar we moeilijk contact mee krijgen. Nu werkt het weer ook niet echt mee, het regent dus zit iedereen de hele dag binnen.

Eerste kersdag wordt er een diner georganiseerd, ook wij nemen eraan deel. Het eten is lekker en het is gezellig, maar we blijven als enige Nederlanders een buitenbeentje, de Duitsers zijn al langer met elkaar en dan wordt het contact altijd moeilijker.

Donderdag 26 t/m zondag 29 december Kaapstad S 33 54.599 E 18 25.467 (48 km)

Omdat we toch wel erg ver van Kaapstad afzitten besluiten we om wat dichterbij het centrum een plaatsje te vinden. We hebben een adres bij een Backpacker hotel, vrienden van ons hebben hier een paar nachten in de tuin gestaan, maar helaas daar doen ze niet meer aan.

Ook hebben we gelezen dat je bij het Waterfront op de parkeerplaats kan overnachten, het is bewaakt en zeer veilig. Als we daar aankomen is het er een gekkenhuis, alle parkeerplaatsen zijn vol, nergens is er ook maar een klein gaatje, laat staan voor onze grote truck. Na enige omzwervingen komen we bij een politiebureau uit, ook vlakbij het centrum, we mogen daar staan en zelfs overnachten, veiliger kan je het niet hebben.

De volgende ochtend gaan we al vroeg naar het Waterfront en nu is de parkeerplaats nagenoeg leeg, op een enkele overlander na.

We kopen een kaartje voor de Hop on Hop off bus en laten ons drie hele dagen rondtoeren. Er zijn drie verschillende routes, de eerste dag nemen we de rode route die naar de kabelbaan van de tafelberg gaat. Helaas staan we lang in de file en als we er dan eindelijk zijn, staat er zo'n lange rij voor de kabelbaan dat we besluiten om maar een stukje de berg op te lopen. Daarna rijden we weer terug naar het Waterfront en genieten op een terrasje van het gezellige uitgaansleven van Kaapstad.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De volgende dag nemen we de blauwe en daarna de gele route die ons naar het 6e district brengt. In 1966 heeft er een slagpartij plaatsgevonden, onder druk van het regiem moest de multiculturele woonwijk plaats maken voor een blanke woonwijk. In een nacht zijn alle huizen met bulldozers met de grond gelijk gemaakt, dit optreden heeft vele levens gekost. De grond ligt er nu kaal bij, het is een soort monument geworden voor de verschrikkingen die hier hebben plaats gevonden.

Ook bezoeken we het Castel of Good Hope, het oudste en door Nederlanders opgerichte gebouw van het land, wat mooi en indrukwekkend is.

Daarna bezoeken we nog met een gids de Bo-Kaap, een islamitische wijk.

Als we terug komen bij het beginpunt zijn we best moe en besluiten om de blauwe bus terug te nemen naar de camper. Het duurt wat langer dan verwacht, we zitten bijna 3 uur in de bus, omdat er bij Hout Bay en even later bij de diverse andere plaatsjes aan de kust lange files staan. Pas om 6 uur zijn we dan weer bij het Waterfront, eigenlijk wilden we nog met de Sunset bus mee, maar we zijn het bussen voor vandaag even zat.

De volgende dag gaan we weer uitgerust op pad en nemen dit keer weer de blauwe route, waar we kunnen overstappen op de wijnroute, wat eigenlijk niet veel voorstelt. Daarna doen we nog een tour met een gids door een sloppenwijk, hier leven mensen met werkelijk niets, geen stroom of water, voor het toilet moeten ze een eind lopen en toch zijn deze mensen voor het oog gelukkig. Het is zelfs zo dat de mensen die het wat beter hebben, in de wijk blijven wonen en een “echt” huis bouwen, omdat ze niet weg willen. Er zijn scholen en zelfs een internetcafé, winkeltjes, een kinderopvangcentrum, waar alleenstaande moeders hun kleintjes kunnen brengen als ze moeten werken. Alles wordt ondergebracht in de meest armoedige krotjes die je maar kunt bedenken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Daarna nemen we de blauwe route weer op, waar we weer uren over doen, vooral de Hout Bay is een probleem, dat staat nu met de vakantiedrukte elke dag helemaal vol.

Ons advies is dan ook, ga niet met schoolvakanties richting Kaapstad en neem zeker niet de Hop on Hop off bus, want dan sta je heel veel stil en dat is eigenlijk zonde.

Maandag 30 december Durbelfile S 33 54.176 E 18 36,841 (30 km)

We verlaten de parkeerplaats en rijden net even buiten de stad om een dagje op een camping te gaan staan. We hebben water nodig en er is een wasmachine waar we maar weer eens gebruik van maken. Daarna wandelen we nog even door de wijk, maar echt bijzonder is het niet.

Dinsdag 31 januari Kaapstad S 33 54.599 E 18 25.467 (22 km)

Terug naar de parkeerplaats van het Waterfront, rond 11 uur komen we eraan, we zijn maar net op tijd want na een half uur staat de parkeerplaats alweer helemaal vol.

Het wachten is op het vuurwerk vanavond, wat afgestoken wordt bij de oude haven.

Tegen elven lopen we naar de haven, het is er razend druk, de mensen zitten overal langs de kant zelfs met stoeltjes te wachten op wat er komen gaat. Wij vinden een mooi plaatsje iets verderop. Precies om 24 uur begint het spektakel, het is echt schitterend, het duurt zeker een kwartier, misschien iets langer, maar het is zoveel mooier als al dat goed bedoelde vuurwerk wat wordt afgestoken in Nederland. Ander vuurwerk is verboden, wat voor mens en dier een stuk rustiger is.

Het duurt even voordat we terug zijn bij de camper, de brug gaat open om een paar boten door te laten en laat de duizenden mensen wachten, waardoor er bij de smalle brug een enorme file van wachtende mensen ontstaat. Wij besluiten om maar om te lopen, waarschijnlijk niet sneller maar wel een stukje rustiger, we worden in ieder geval niet platgedrukt.

Woensdag 1 t/m vrijdag 3 januari Noordhoek S 34 05.983 E 18 22.714 (79 km)

Op richting de Kaap de Goede Hoop, het is een mooie route, met mooie uitzichten over de oceaan. De kustplaatsjes waar we langs rijden zijn ook hier vol met toeristen, wat een gezellige sfeer heeft. Helaas komen we ver voordat we tol moeten betalen al in de file terecht en besluiten we om te draaien en terug te komen ergens in juni, dan zal het hier allemaal een stuk rustiger zijn.

In Noordhoek vinden we een kleine leuke camping, met heel veel dieren. Hier staan An en Frans twee gezellige Nederlands die hier al 19 jaar wonen. Momenteel hebben ze hun huis verhuurd en staan zolang op de camping. Al snel zitten we gezellig te borrelen.

De volgende dag nemen An en Frans mij mee naar een supermarkt in de buurt en 's middag gaan we met zijn vieren op stap naar één van de mooiste routes van Zuid Afrika, de Chapman's Peak road. Wij mogen daar niet rijden met de Tierelier omdat de weg te smal is. Het is zeker een mooie route met hier en daar parkeerplaatsen voor mooie uitzichten, maar ook vandaag is het druk, maar kunnen we gelukkig op de mooiste plaats van de route, een plekje krijgen voor de auto. Het uitzicht is schitterend, de zee is azuur blauw, wat altijd iets bijzonders heeft. Daarna bezoeken we nog een wijnfarm, waar we een lekker wijntje drinken en dan is het tijd om terug te gaan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vrijdag verlaten An en Frans ons weer, ze gaan weer naar huis, het was gezellig, we zien elkaar zeker weer als we weer terug zijn uit Nederland. Nogmaals bedankt voor alles, we hebben genoten. Verder doen we niet zo veel vandaag, we lezen wat en doen het eens een dagje rustig aan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zaterdag 4 januari Kaapstad S 33 54.599 E 18 25.467 (38 km)

Terug naar het Waterfront, vandaag is het groot feest in de stad, het Islamitische Carnaval, het moet een groot spektakel zijn. Voor 11 uur rijden we de parkeerplaats op en kunnen weer makkelijk parkeren. We lopen direct naar de stad want het begint om 12 uur en we willen natuurlijk niet te laat komen. Eenmaal op de route is het een gezellige drukte van belang, er staan overal langs de weg grote partytenten, de plaatsen zijn allemaal geclaimd door mensen die hier al vanaf gisteravond zitten. Wij vinden na lang zoeken toch nog een mooi plekje op een trap bij een kerk. Het wachten is begonnen, het wordt 1 uur, nog niets te zien, het wordt 2 uur nog niets. Omdat we in de volle zon zitten wordt het toch wel warm en besluiten we maar ergens wat te gaan drinken. Daarna is er nog niets te zien, ondertussen is het al 3 uur en ja hoor daar horen we wat. Er komt een vrolijke stoet aan, lekker dansend op de muziek die ze maken, het ziet er best wel leuk uit. Als deze groep voorbij is, gebeurd er verder weer niets, na een half uur gaan we maar weer eens een stukje lopen en komen dan eindelijk de tweede groep tegen, die houdt het even voor gezien en rust een poosje uit. De rest van de optocht hebben we verder niet meer gezien, want ook wij hielden het voor gezien. Jammer het zal best wel leuk geweest zijn, als het allemaal wat sneller was gegaan, later hoorde we dat je echt heel veel geduld moet hebben, als je de hele optocht wilt zien, die zelfs tot 23 uur doorgaat.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zondag 5 januari Bontebok NP S 34 04.565 E 2027,331 (224 km)

Voor de laatste keer verlaten we Waterfront, het was een heel goede plaats om te staan, midden in het centrum, bewaakt en niet duur, 6,60 euro per 24 uur.

Via de N2 rijden we naar NP Bontebok, waar we de nacht in het natuurpark doorbrengen.

Maandag 6 januari Wilderness S 34 00.213 E 22 38.670 (248 km)

Rustig rijden we verder de N2 af, we overnachten dit keer weer eens wild, vlak langs de Indische oceaan, met een prachtig uitzicht.

De politie rijdt regelmatig langs, maar laat ons verder met rust, blijkbaar vinden ze het geen probleem dat we hier staan.

Dinsdag 7 en woensdag 8 januari Stormriver Restcamp S 34 01.298 E 23 52.939 (136 km)

Na een heel rustige nacht, maken we, voordat we wegrijden nog een strandwandeling en rijden daarna de N2 weer op en rijden naar het Tsitsikamma NP. Ondanks de drukte is er een plaatsje op de camping, waar we direct aan de woeste oceaan kunnen staan. Het uitzicht is zo mooi dat we verkassen naar de cabine, waar we vandaan zelfs dolfijnen zien zwemmen in de oceaan. We maken een wandeling naar een grote hangbrug, waar we genieten van het mooie uitzicht. Later in de middag klaart het weer op, we zien de blauwe lucht naar ons toekomen, de regenwolken verdwijnen langzaam. Hierdoor hebben we een prachtige zonsondergang en een dubbele regenboog.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De volgende dag gaan we naar de watervallen, de weg er naar toe is zwaar. We moeten over veel rotsen klimmen hoge stappen omhoog en naar beneden maken. Algauw hou ik het voor gezien (veel te zwaar) en ga lekker aan de kant zitten, terwijl Paul verder klautert.

Even later voegt zich een vrouw bij me, ook zij vind het niet meer leuk, terwijl ook haar man verder loopt zitten wij samen gezellig te keuvelen. We hebben veel contact met andere wandelaars en kunnen hun vaak de goede weg wijzen die het makkelijkste is om te klauteren. Later komt de man van de vrouw weer terug met het verhaal dat er een weg boven langs loopt, die zou veel makkelijker zijn. Gezamenlijk gaan zij weer op pad richting het gemakkelijkere pad. Zo zit ik weer alleen maar het is zeker niet vervelend, er komt zelfs een jong Nederlands stel gezellig een sigaretje roken bij me.

Dan eindelijk, komt Paul terug, hij is duidelijk heel moe, hij geeft zelfs ruiterlijk toe dat het een heel zware tocht was. Na wat water gedronken te hebben en wat te hebben uitgerust klauteren we het eerste stuk terug, daarna krijgen we weer een gewoon bergpad en gaat alles weer sneller. Terwijl we terug lopen slaat het weer om en begint het te onweren en later zachtjes te regenen. We gaan weer in de cabine zitten en drinken daar thee en genieten van de enorm hoge golven die op de rotsen slaan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Donderdag 9 januari Port Elizabeth S 34 00.547 E 25 41.296 (209 km)

Verder maar weer over de N2. Het motregent en het is frisjes, de ruitenwissers doen het niet echt goed, telkens houden ze ermee op, maar als we ze uit- en dan weer aanzetten dan doen ze het weer even. Zo komen we ook wel verder maar het is toch handig als er even naar gekeken wordt. Dat doe we in Port Elizabeth, we vinden naar enig zoeken een echte Mercedes Benz garage die ons meteen wil helpen. Ook piept de Tierelier behoorlijk als we een bocht omgaan, het lijkt wel of dat steeds erger wordt, daar willen we ook naar laten kijken. De monteurs gaan direct aan de gang, iedereen heeft zijn werk neergelegd en wil ons wel helpen of komen kijken naar die mooie auto van ons. Het piepende geluid blijkt een riem te zijn die niet goed is afgesteld, dat is eigenlijk zo verholpen. De ruitenwissers daar zit een draadje van los en is eigenlijk ook snel gerepareerd. Al met al zijn de mannen een uurtje bezig geweest en als we willen betalen vertellen ze ons dat het gratis is, nou wij zijn natuurlijk helemaal verbaasd, zoiets hebben we nog nooit meegemaakt. Na bedankt te hebben rijden we blij de garage uit, zonder gepiep en met werkende ruitenwissers.

Daarna rijden we naar het Pine Restcamp waar we nog een strandwandeling maken. Het strand is niet echt bijzonder er ligt overal zwerfafval langs de branding, tijd voor een schoonmaak, blijkbaar vindt dit resort het niet zo belangrijk.

's Avonds om 10 uur start er op een paar meter afstand van ons, een grote generator (zo groot als een container) en hij was niet echt stil, hij had het volume van een grote vrachtwagen die met het gas open naast je staat loeien, daarbij stinkt dat ding ook nog naar diesel. Natuurlijk gaan we na een tijdje klagen bij de bewaker, maar die man kan niets doen, het stroom is uitgevallen en de generator zorgt nu voor stroom, het resort kan niet zonder. Nou snappen wij dat ook wel, maar waarom zet je zo'n ding midden op een camping en plaats je mensen er pal naast, wel een beetje vreemd. Maar goed tot ver na middernacht heeft dat ding staan loeien, om dan even stil te zijn en vervolgens om 6 uur weer met veel kabaal te starten. Nou wij waren niet echt vrolijk meer en hebben ons beklag gedaan bij de receptie en de manager, maar die vertelde ons verder niets nieuws, alleen dat de generator al oud was, ja dat hadden wij ook wel begrepen met die herrie. Verder wilde men niets doen, geen compensatie of zo, jammer want dit is een van de duurste campings die we bezocht hebben, je zou dan toch wel wat verwachten.

Vrijdag 10 zaterdag 11 januari Grahamstown S 33 19.240 E 26 31.484 (266 km)

Door deze ellende stonden we al om half negen bij de supermarkt boodschappen te doen.

Daarna rijden we door naar het Addo NP, de camping is tot maandag vol, we besluiten om een dagtour te doen, we hebben onze wild-jaarkaart en kunnen er nu gewoon zonder verdere kosten in en uitrijden. Het Addo is een mooi park, de wegen zijn zeer goed, zelfs na de regen die er de afgelopen dagen is gevallen. Helaas verstoppen de olifanten zich vandaag, we zien er een stuk of 5, maar het is en blijft heel apart als er een olifant recht op de auto komt aflopen, altijd fijn als ze er langs lopen en niet eroverheen....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Laat in de middag verlaten we het park en rijden naar een camping, die vinden we met 530 rand (33 euro) te duur en rijden nog 80 km over N2 naar Grahamstown, waar we een heerlijk stille camping vinden vlak voor de stad en betalen slechts 150 rand.