4 okt. tot 17 okt. 2009

4 oktober tot 17 oktober 2009

• 
• 

Zondag 4 oktober Islamabad N 33 42.296 E 73 05.294

Allereerst wil ik iedereen bedanken die mij zo aardig hebben gefeliciteerd met mijn verjaardag, via mail, skype en gastenboek, het was hartverwarmend, dank jullie wel.

Eigenlijk doen we weer niet zoveel vandaag, we dopen de auto, wat inhoud dat we de nummerplaat bevestigen, hij heet nu echt “Tierelier”. We lopen naar het dorp voor gebakjes, maar helaas er is niets bijzonders, alles ziet er erg oud uit, dat feest gaat niet door, wel hebben we nog 1 fles champagne bewaard voor speciale gelegenheden en dat is natuurlijk vandaag en hij smaakt heerlijk!!

Maandag 5 oktober Islamabad – Sulheki (M2) N 31 54.573 E 73 34.072

Eindelijk we kunnen naar de ambassade, om 9 uur staan we al bij de shuttle service, om vandaar weer met de bus naar de ambassade gebracht te worden. Gelukkig is het niet zo druk als verleden week en na een half uur wachten staan wij voor het loket en wij worden meteen herkend, of we 10 minuten willen wachten ons paspoort komt eraan. De 10 minuten worden uiteindelijk 45 minuten, maar dat mag de pret niet drukken, want we hebben ons paspoort met een visum voor 6 maanden en een double entry, blij en opgelucht verlaten we het ambassadeterrein. Later horen we op de camping dat een franse jongen maar een 3 maanden visum heeft gekregen met een single entry, vreemd hoor, er wordt hier echt met 2 maten gemeten. Na alles vastgezet te hebben vertrekken we richting India. De politie vond het nog nodig om mij een bon te geven als aandenken aan Pakistan. Op de weg Islamabad – Lahore heb je één berg, de rest van de weg is vlak en zeer saai (400km), op die berg mag je maar 50 km naar beneden, heel even, maar dan ook echt heel even, reed ik wel 64 km en werd meteen bekeurd en moest daarop diep in de buidel tasten, koste wel 200 roepies (€ 1,80), daar ben ik toch wel erg van geschrokken.

Ergens op de snelweg overnachten we bij een benzinestation, waar we ook kunnen eten.

Via Nederland bereikt ons het bericht dat er een aanslag in Islamabad is geweest, daarbij zouden 5 doden gevallen zijn, er waren wat mensen die zich zorgen om ons maakten, maar dat is echt niet nodig. Wij hebben er zelf niets van gemerkt en daarbij stonden we heel veilig in Islamabad, we hadden dag en nacht bewaking in de vorm van militairen die met een mitrailleur achter zandzakken zaten en ons bewaakten, we hebben ons nog nooit zo veilig gevoeld!! Trouwens we hebben ook s'avonds in het donker op onze fietsen door Islamabad gereden, no problem.

Dinsdag 6 oktober Sulheki – Amritsar N 31 38.514 E 74 50.944

Om half 12 staan we bij de grens van India, na een verschrikkelijke rit door Lahore, waar alle wegen opgebroken leken te zijn en er geen behoorlijke omleiding routes waren, het was van zoek het zelf maar uit, wat een chaos en een gezoek om op de goede weg te komen, soms moest ik zelfs uitstappen om te kijken of we wel onder een elektriciteitsdraad door konden. Maar goed, we staan dus zonder verdere grote problemen bij de grens en het stempelen kan beginnen. De Pakistaanse kant heeft een gloed nieuw gebouw en zelfs het personeel heeft er zin in, we worden allervriendelijkst geholpen en voor we het weten zijn we de grens van Pakistan over en staan aan de Indiase kant. Deze kant heeft wat meer tijd nodig maar alles verloopt verder toch redelijk soepel en na twee uur en een kwartier, voor het slechten van beide grenzen staan we dan in India. ( zie voor een uitgebreid verslag onder het kopje grensovergangen) We rijden over een redelijke weg naar Amritsar, waar we in de prachtige tuin van Mrs. Bhandari Guesthouse parkeren, er is hier een klein zwembad, schone toiletten en douches. Het eerste wat we doen is een biertje bestellen en drinken dat lekker in de tuin in de schaduw op, heerlijk!!! Eindelijk zijn we in India.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Woensdag 7 oktober Amritsar N 31 38.514 E 74 50.944

Er moet veel geregeld worden, dus we zullen hier wel een paar dagen staan, als eerste gaan we op de fiets op zoek naar een pinautomaat. Wat op zich al een hachelijke onderneming is, overal scheuren er brommers en rickshaws langs ons heen, zowel links als rechts, bijna iedereen rijd door rood en je komt regelmatig een spookrijder tegen, het lawaai is oorverdovend iedereen toetert er lustig op los, de bijbehorende luchtverontreiniging is natuurlijk ook niet mis. We vinden eigenlijk al heel snel een pinautomaat die onze pas accepteert, dit is een ATM-geldautomaat met maestro-logo. We gaan op zoek naar een supermarkt, maar die bestaat hier niet, er zijn alleen heel kleine winkeltjes van hooguit 2 meter breed en misschien 5 meter diep, helemaal volgestouwd met de meest vreemde goederen, allemaal dik onder het stof en ver over de eventuele houdbaarheidsdatum heen, oppassen dus. Terug op de camping even een duik in het zwembad, wat echt verfrissend is, de temperatuur is nog steeds ver boven de 30 graden. Laat in de middag gaan we naar de Gouden Tempel, de belangrijkste tempel van de Sikh, deze tempel is echt van bladgoud. Voordat we het terrein van de tempel mogen betreden, moeten wij onze schoenen en sokken uitdoen, die we gratis in depot kunnen geven, vervolgens moeten we door een voeten-badje lopen, om zo onze voeten te reinigen. Zowel de mannen als de vrouwen moeten hun hoofd bedekken. De tempel staat midden in een meertje, waar je omheen kan lopen en deze zo van alle kanten kan aanschouwen, via een soort brug kan je de tempel van binnen bekijken. Je moet er wel wat voor over hebben want de wachttijd is vaak erg lang, minimaal een uur en je loopt er in 5 minuten door. Wij hadden mazzel, we namen de verkeerde rij en die liep wel erg snel door, we werden eruit gehaald en stonden meteen vooraan, binnen 10 minuten waren we in de tempel en lieten vele wachtenden achter ons. Om ons heen kussen de Sikh de goden, zelfs de drempels, raken hun voorhoofd aan, vallen op hun knieën om te bidden, kortom een heel ritueel. Ook zien we sommige gelovigen, zelfs met hun kinderen, zich onderdompelen in het meertje wat er niet schoon uitziet. Wij vonden de Gouden Tempel zeer indrukwekkend, de gemoedelijke sfeer die er hangt is eigenlijk onbeschrijfelijk. Na dit bezoek eten we wat in een nabij gelegen restaurant, was best lekker, alleen de kakkerlakken liepen over tafel en dat was natuurlijk weer wat minder.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Donderdag 8 oktober - Amritsar N 31 38.514 E 74 50.944

Vandaag maar eens achter een verzekering voor de auto aan, een Fransman met een Peugeot-busje, heeft het hier bij het guesthouse geregeld en moest € 450,-- betalen voor een jaar, wat wij erg veel geld vinden, dus gaan we op zoek. We vinden Oriental verzekeringen, die na enige inspectie aan onze auto, ons wil verzekeren voor € 90,-- voor een jaar, wel WA natuurlijk, dit is een schappelijke prijs en we besluiten de verzekering af te sluiten, nu maar hopen dat ze ook uitbetalen mochten we een aanrijding veroorzaken.

Later op de dag laten we ons met een fiets-rickshaw naar het oude stadscentrum brengen, we gaan op zoek naar een internetverbinding, die we via onze mobiel kunnen activeren en zo overal internet hebben, wel zo makkelijk. Na enig zoeken komen we bij Vodafone, die zou het kunnen regelen, ze willen dat we een USB-stick aanschaffen voor € 120,-- met daarbij een abonnement, maar dat is voor ons geen optie natuurlijk. We komen uit op een prepaid, waar we per maand een vast bedrag, (148 roepies), betalen zolang we India zijn, daarbij moeten we onze mobiel voorzien van een nieuwe simkaart en krijgen natuurlijk een nieuw nummer. Na een heus contract, voorzien van pasfoto, kopie paspoort, visa en met wel 7 handtekeningen, zelfs met de verkoop van ons huis hebben wij er niet zoveel gezet!! We moeten 24 uur wachten voor het een en ander is geactiveerd, vol spanning wachten we de dag van morgen af. We eten ergens in de stad deze keer zonder dat we kakkerlakken zien.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vrijdag 9 oktober Amritsar N 31 38.514 E 74 50.944

Niet zo heel veel gedaan vandaag, een paar boodschappen hier en daar, maar dat is ook alles, het wachten is of de internet verbinding het doet , want anders gaan we morgen terug, eigenlijk willen we nog naar de border om daar het strijken van de vlag bij te wonen, het schijnt een heel ritueel te zijn, maar we kunnen ons er vandaag niet toe zetten.

Zaterdag 10 oktober Amritsar N 31 38.514 E 74 50.944

Helaas we krijgen de internetverbinding niet aan de gang en nemen een rickshaw naar de stad, met de laptop en mobiel, zodat ze ons het gehele proces kunnen uitleggen en eventueel voordoen. Na enige handelingen aan de telefoon en laptop krijgt de mijnheer van Vodafone de internetverbinding aan de praat, we hebben nu dus een verbinding in de camper, natuurlijk alleen als we bereik hebben. Hierna lopen we nog even door de oude stad, wat een belevenis op zich is, overal heel kleine winkeltjes, waar van alles te koop is, ook dingen die wij allang op de schroothoop zouden gooien wordt hier nog gewoon verkocht.

Om vier uur in de middag nemen we een taxi naar de border, om daar het strijken van de vlag bij te wonen. Als we aankomen wordt ons verteld dat we geen tasjes en dergelijke mee mogen nemen, wel een foto/film toestel maar geen tas, we laten de tas maar bij de taxichauffeur achter, die op ons blijft wachten. Het is zeer druk, je wordt in rijen opgesteld, een rij voor vrouwen en een rij voor mannen, de mannen worden in het openbaar gefouilleerd en de vrouwen in een soort tent. Wij als toeristen hoeven niet op de tribunes van de lokale bevolking, wij hebben een speciale, mooi vooraan waar je alles goed kan zien. Het is één groot feest, er is muziek waar op gedanst wordt, de mensen gaan echt uit hun dak. Het ritueel zelf is een spektakel, de menigte wordt een beetje opgehitst tegen Pakistan, door heel hard te roepen Hindoestaan, Hindoestaan, waarna je weer van de Pakistaanse kant hoort roepen Pakistan, Pakistan. Ondertussen lopen de militairen in de ingewikkeldste passen naar het hek, waar de vlag gestreken wordt. Na dit spektakel eten we ergens wat om de grote stroom mensen voor te laten en zo rustig terug te keren naar de camper, het is al donker als we de border verlaten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zondag 11 oktober Amritsar – Nurpur N 32 16.199 E 75 59.878

We hebben nu echt genoeg van de warmte en de muggen, we gaan de bergen opzoeken, waar het een stuk koeler zal zijn. We rijden eerst naar Pathankot, een drukke maar redelijke weg om te rijden, ware het niet dat we in een file komen te staan. Dat gaat ongeveer zo: je hebt een 2 baansweg, deze veranderd in de kortste keren in een 6 baans, maar dan één richting op. Met andere woorden, als het verkeer weer gaat rijden kan het geen kant op, want de tegenliggers kunnen er niet door, dit is aan de andere kant van de opstopping net zo, het duurt een tijdje voor je weer aan het rijden bent. Na Pathankot wordt de weg al snel slechter, we stoppen voor de nacht bij een restaurantje waar we achter in de tuin kunnen overnachten, het is er heerlijk koel, voor het eerst sinds weken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maandag 12 oktober – Nurpur – Mandi N 31 58.834 E 76 49.828

Onze dochter Renske is jarig, we feliciteren haar via mail en in de avond drinken we een biertje op haar gezondheid. Via een heel mooie route, maar een heel slechte weg, we rijden vandaag maar 125 km met een gemiddelde van 23 km per uur, niet echt snel. Door de vele slechte wegen die wij ondertussen al gereden hebben, zijn de beschermplaten onder de auto losgetrild, bij een bedrijfje ergens in een dorpje laten we er nieuwe bouten in zetten, alles zit nu weer goed vast. We zien de eerste “wilde” apen, ze zitten gemoedelijk langs de kant van de weg elkaar te vlooien. Op een veldje vlak bij een dorpje parkeren we voor de nacht, er lopen heel veel straathonden, ze blaffen veel en raken serieus met elkaar in gevecht. Even denken we erover om verder te rijden omdat onze ervaring is dat straathonden 's nachts vreselijk tekeer kunnen gaan, we besluiten om te blijven staan, we hebben geen zin meer om ons te verplaatsen.

 

 

 

 

 

 

 

 

Dinsdag 13 oktober Mandi – Pandoh N 31 41.373 E 77 02.650

De honden hebben zich vannacht keurig gedragen, we hebben ze bijna niet gehoord. Na wat dat betreft een goede nachtrust rijden we weer verder, helaas wordt de weg er niet beter op, alleen maar slechter, het asfalt bestaat nu nog maar uit één smalle strook met daarnaast kiezelstenen en zand. Het vraagt heel veel kunst en vliegwerk om tegenliggers zonder schade te passeren, we zien vandaag 2 ongelukken met scooters die onder auto's liggen, geen prettig gezicht. Zelf komen we er ook niet zonder schade vanaf, ons zonnescherm wordt min of meer van de auto afgereden, een vrachtwagen komt iets te ver naar rechts en ramt zo ons scherm, het is zijn schuld maar wel ons probleem, helaas. Heel voorzichtig rijden we naar een plaats waar we het een en ander weer kunnen vastzetten. Dit is een moeilijke klus, omdat wij geen trap hebben en het scherm erg hoog hangt, kunnen we er alleen bij als we op onze tenen staan, maar uiteindelijk lukt het, alleen voorlopig kunnen we het zonnescherm niet meer gebruiken. Pas bij Mandi wordt de weg beter en wordt het rijden weer een stuk prettiger. We parkeren de auto bij een watertje met rond om ons heen bergen, echt een schitterende plek, heerlijk rustig en lekker koel. Er staan wat vrachtwagens die door mannen met een schep worden geladen met zand! Één vrachtwagen rijd zich vast in het zand en moet uitgegraven worden, wat een hels karwij is, als hij eindelijk weer los is, komt de tweede vrachtwagen en rijd zich op de precies de zelfde plek vast, je zou toch denken daar ga je niet heen met je auto, hij zal wel gedacht hebben mij overkomt dat niet, maar ook hij moest uitgegraven worden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Woensdag 14 oktober Pandoh – Raison N 32 04.347 E 77 07.832

Na een heerlijk rustige nacht, rijden we weer verder, tot Kulu is de weg gewoon goed. Na Kulu moeten we tol betalen, 35 roepies (€ 0,50) waarna de weg weer heel slecht wordt, waarvoor betaal je hier tol, vraag je je dan toch even af. De omgeving is weer prachtig, hoge bergen met snelstromende riviertjes, het lijkt veel op de Alpen, alleen het is er veel en veel drukker, overal zijn er mensen, zowel op de weg als op de hellingen van de bergen en bijna iedereen zwaait en lacht ons vriendelijk toe. We rijden tot Raison waar een soort resort is, we kunnen de camper parkeren op een paar meter van de rivier, snel zetten we de stoelen buiten en kunnen zowaar in de zon zitten zonder dat het te heet is, helaas verdwijnt de zon al om 4 uur achter de bergen en koelt het snel af en moeten we naar binnen.

 

 

 

 

 

 

 

Donderdag 15 oktober – Raison N 32 04.347 E 77 07.832

Omdat het hier nu erg stil is, mogen we het toilet en douche van een huisje gebruiken, dat is toch wel erg luxe, een eigen toilet en douche op de camping en daarbij is het nog schoon ook. We doen de was maar weer eens en spoelen die uit in de snelstromende rivier, zo doen de lokalen het ook. Verder zitten we lekker in de zon en genieten van de rust die hier heerst, soms loopt er een koe of een schaap rond, de hond van de eigenaar vind het onder de camper in de schaduw ook heerlijk.

Vrijdag 16 oktober – Raison N 32 04.347 E 77 07.832

Een rustdag vandaag.