13 september 2009

13 sep. tot 26 sep. 2009

• 
• 

Zondag 13 september Quetta N 30 11.356 E 67 00.301

Vandaag niet zo veel gedaan, de monteur kwam nog even langs, naar het internetcafé geweest, helaas kunnen we de website niet bijwerken, omdat er geen programma is om het geheel in te lezen. Pakistan werkt met 2 tijden, de Pakistaanse tijd, de “nieuwe tijd” en de lokale tijd, die een uur vroeger is, als je een tijd afspreekt moet je goed laten zien welke tijd je bedoelt, de “nieuwe” of de “lokale”. Wij moeten opgeven hoe laat we morgen willen vertrekken, dit in verband met de escorte, we spreken 8 uur “nieuwe tijd” af.

 

Maandag 14 september Quetta – Jacobabad N 28 16.996 E 68 25.914

Om 7 uur worden we gewekt door een sirene van de politie, wat we eigenlijk al hadden zien aankomen gebeurt, ze zijn een uur te vroeg. Toch wachten ze keurig tot wij klaar zijn, precies om 8 uur rijden we de parkeerplaats van het Bloom Star Hotel af. Het is nog stil in de stad en zien heel veel dood gereden honden aan de kant van de weg liggen, een stuiptrekkende koe ligt met een opengesneden keel op de stoep, klaar om in stukken te worden gehakt.

Na het tanken, er is ons aangeraden om niet meer dan 100 liter te tanken, rijden we richting de Bolanpas, een klein stuk van de Bolanpas hebben we nog bewaking maar daarna mogen we weer alleen verder gelukkig, de bewaker mocht niet roken in de cabine en vond dat niet leuk en is na overleg met zijn chef uitgestapt. Nadat we de Bolanpas uitkomen krijgen we direct weer bewaking, deze keer een auto die voor ons uitrijd, dus wordt ik niet verbannen naar het woongedeelte. Helaas vertoont de auto weer kuren, slaat weer veel af en we komen niet in een hogere versnelling dan zijn 4. Zelfs de escorte wordt een beetje kribbig, dat we wel erg langzaam rijden, zij hebben gelijk, wij zouden ook wel wat sneller willen.

Bij Sibi vragen we de escorte om een garage, we wijzen in ons plaatjesboek op een brug met een auto erop. Ze snappen het en gaan ons voor, maar helaas ze brengen ons naar een autowasstraat, Na veel gebaren begrijpen ze eindelijk wat we bedoelen, maar helaas is er in Sibi geen garage te vinden, wel in Jacobabad, wat weer 150 km verder ligt. Zo sukkelen we onder begeleiding maar weer door. Dicht bij Jacobabad, proberen we de escort, weer met ons boekje, duidelijk te maken dat we een garage nodig hebben, je zou toch denken dat ze nu wel snappen dat we problemen met de auto hebben.

Maar na een rit dwars door het chaotische Jacobabad, willen ze ons bij een hotel droppen. We moeten parkeren in een heel druk straatje, bijna niemand kan er meer door, overal wordt er getoeterd, Paul blijft in de auto en ik word mee het hotel ingenomen, of we een kamer willen met airco en tv, NEE we willen een garage!!!, dit is om moedeloos van te worden. Na heel veel heen en weer “gepraat” worden we naar het politiebureau gebracht en komen er na een tijdje twee monteurs aan, met een paar sleutels in de hand, die het probleem wel even willen oplossen, nu dat zien wij niet zitten natuurlijk, de auto was in Quetta al helemaal nagekeken en er was niets gevonden, we hebben een echte truckgarage nodig, mensen die ervaring hebben met vrachtwagens, maar nu blijkt dat ook in Jacobabad geen garage is. We besluiten om morgen richting Karachi te rijden, 600 km zuidelijker, daar is een Mercedes garage, je hebt daar een vliegveld, voor als er eventueel onderdelen ingevlogen moeten worden. Ook de auto op een boot richting Europa zou vanuit Karachi een mogelijkheid zijn.

Paul gaat onder politiebegeleiding eten halen bij de afhaal Pakistaan, het smaakt voortreffelijk, ondertussen heeft er een politieman zich geïnstalleerd voor onze deur, zodat we hier wel heel veilig staan.

 

 

 Dinsdag 15 september Jacobabad – Sukkur N 27 40.117 E 68 52.192

Als we willen vertrekken moeten we een half uurtje wachten op de escort, deze loost ons door Jacobabad heen, wat wij er van zien, is het een vieze stad met open riolen, soms gaat het niet allemaal zoals het hoort en loopt alles over “straat”, wat een vreselijke stank en smurrie veroorzaakt. Ook de warmte doet er geen goed aan, het is vannacht “afgekoeld” naar 30 graden, overdag loopt de temperatuur al snel op naar boven de 40, daarbij is het zeer vochtig, je zit hier 24 uur per dag in de sauna, het water loopt in stralen van ons af. Gelukkig houd de escorte het even buiten Jacobabad voor gezien en kunnen we onze eigen weg gaan, wat wel heel prettig is, wel worden we in de gaten gehouden bij elke politiepost moeten we stoppen en mogen zonder wat in het grote boek te schrijven weer doorrijden, lees sukkelen.

Om de mensen aan het werk te houden, hebben de Pakistani prima manieren uitgevonden, Je laat mensen stenen stuk hakken langs de kant van de weg, of je vult eerst met manden een vrachtwagen met kiezelstenen en vervolgens laat je de stenen weer door luiken uit de auto stromen en met een schep wegscheppen..

Ondanks ons auto probleem genieten we met volle teugen op deze weg, we zien buffels in het water liggen met alleen hun kop boven water, we rijden langs rijstvelden, door heel kleine dorpjes, overal zie je mensen langs de kant van de weg, het is een bepaalde sfeer die het hier heel aangenaam maakt. Zodra we 100 liter diesel hebben getankt, heeft de auto weer power en rijd als een tierelier, hij heeft er echt weer zin in. Het blijkt dat we toch slechte diesel hebben getankt in Dalbaldin, ondanks dat deze was aangeraden door de politie, gelukkig hebben we dit avontuur zonder kleerscheuren doorstaan. Als we zeker zijn dat auto het echt doet keren we om en rijden richting Islamabad.

 

 

Woensdag 16 september Sukkur – Bahawalpur N 29 23. 457 E 71 41.436 Motel P.T.D.C

Het gaat prima met de auto, het is weer een feest om te rijden, wat we ook de hele dag doen. Het blijft heet en benauwd.

 

Donderdag 17 september Bahawalpur N 29 23. 457 E 71 41.436

Met een gemotoriseerde riksja laten we ons naar de markt brengen, het krioelt er van de mensen, de markt bestaat uit allemaal kleine winkeltjes van een paar vierkante meter, waar je van alles kan kopen, naaimachines, vlees, groente en fruit, stofjes, zelfs een leerlooierij heeft zich ergens gevestigd. Bahawalpur is een iets minder vieze stad, je hebt hier geen open riolen en alles ziet er wat netter uit. Wel zijn er heel veel gehandicapten, die uiteraard bedelen om te overleven. Na een bezoek aan het “internetcafe” waar we alleen de tekst kunnen plaatsen op onze site nemen we weer een riksja terug naar het motel, helaas wist de chauffeur niet waar het motel zich bevond, na 4 keer vragen en de plattegrond van de stad erbij, die wij hadden, hebben wij hem de weg maar gewezen, het was vast zijn eerste dag op de riksja. We koken al een poosje niet meer in de camper, het is binnen al 37 graden om dan de temperatuur nog wat op te stoken wordt toch te gortig.

 

 Vrijdag 18 september Bahawalpur – Khangah Dogran N 31 54.420 E 73 34.072

Weer een hele dag rijden, de weg is prima het lijkt wel op een Nederlandse snelweg, alleen wat stiller. Eigenlijk is het saai om zo te rijden, maar we willen liefst zo snel mogelijk in Isalamabad zijn, hier gaan we ons visum aanvragen voor India en dat gaat ongeveer een week duren. Aangezien Islamabad meer naar het noorden ligt hopen we dat het daar wat koeler is.

 

 Zaterdag 19 september – Islamabad N 33 42.296 E 73 05.294

Nadat we 700 roepies (€ 6,50) tol hebben betaald, voor 400 km snelweg van zeer goede kwaliteit, komen we in Islamabad aan, het is er iets minder warm maar even benauwd en vergeven van de muggen en heel kleine vliegjes, die de hele tijd om en in je ogen vliegen. De campsite ligt niet onaardig, vlak bij een klein winkelcentrum, waar weer allemaal kleine winkeltjes zijn gevestigd waar je van alles kan kopen. De toiletten en douches daar moet je maar zo weinig mogelijk komen, zoiets smerigs hebben we nog niet gezien op onze reis.

 

 Zondag 20 september Islamabad N 33 42.296 E 73 05.294

Echt een rustdag, we hebben dit wel even nodig na het racen van de laatste weken. Het is erg warm en benauwd wat er natuurlijk ook niet toe bijdraagt om wat te gaan ondernemen. Wel kopen we voor Paul 2 mooie Pakistaanse pakken, die bestaan uit een zeer wijde broek en een overhemd dat zo lang is dat hij tot over de knieën komt, volgens ons moet dat lekker koel zitten de mannen lopen er allemaal mee, met dat mooie petje erbij, lijkt hij een echte Pakistaan.

Maandag 21 september Islamabad N 33 42.296 E 73 05.294

Einde van de Ramadan of Ramasan zoals ze het hier noemen, alle bedrijven zijn 3 dagen gesloten en alle Pakistanen gaan uit hun dak. Het is inderdaad heel stil in het centrum, wel zie je hele families lopen in hun mooiste kleren, de vrouwen en meisjes dragen allemaal heel vrolijke kleuren, wat ze bijzonder goed staat, de mannen hebben hun traditionele kledij aan, wel schoon, of zelfs nieuw. Maar echt feestgedruis is er niet, geen Koninginnedag taferelen.

Dinsdag 22 september Islamabad N 33 42.296 E 73 05.294

We gaan vandaag naar de Indiase ambassade voor de aanvraag van ons visum. We hebben 2 opties om er komen, de legale die met een shuttlebus gaat en een vreselijke omweg maakt, lang duurt en nog geld kost ook. Maar je kan ook lopend en dan via een controlepost binnen komen, wat veel sneller is en bovendien gratis. Uiteraard nemen wij de snelle weg, maar helaas er zat een hoge pief, die een slechte bui had of geld wilde, wij weten het niet, maar wij kwamen er niet in, we moesten maar de shuttlebus nemen, maar die is weer aan de andere kant van de stad. Wij nemen een taxi naar het verzamelpunt, waar Paul wordt betast door de bewaking maar ik gewoon mag doorlopen, zelfs in mijn tasje wordt niet gekeken. De shuttlebus rijdt door het hele ambassadeterrein heen, alle ambassades zitten hier bij elkaar, na een half uur zijn we dan eindelijk bij de Indiase ambassade, waar we al snel merken dat onze reis voor niets is geweest, je moet de formulieren voor de aanvraag al van tevoren hebben ingevuld en wel getypt, je haalt dit formulier van internet met een pdf, je kan het dan invullen en uitprinten in 3-voud. Wij lopen het ambassadeterrein af, de snelle manier en zwaaien vriendelijk naar de man die ons eerder die ochtend de toegang had geweigerd. Eenmaal terug op de camping krijgen we van een overlander een pdfje van het in te vullen formulier, waar Paul meteen mee aan de slag gaat. Verder hebben we weinig gedaan het blijft heet en heel benauwd.

Woensdag 23 september Islamabad N 33 42.296 E 73 05.294

We zouden vroeg opstaan om bijtijds bij de ambassade te zijn, maar helaas we verslapen ons en worden om kwart voor tien wakker. Na een snel ontbijt, gaan we op weg en nemen direct bij de camping een taxi, die ons snel naar het verzamelpunt brengt, waar we nu beide worden betast, ik moet speciaal achter gordijnen waar een vrouw mij betast en in mijn tas kijkt, zelfs in mijn portemonnee, een vreemde gewaarwording. Na nog 3 keer gefouilleerd te zijn komen we bij Indiase ambassade aan, waar we naar een speciaal loket worden gebracht, speciaal voor westerlingen en alles keurig wordt afgehandeld. Op de vraag of we getrouwd zijn zeggen we ja omdat volgens ons een betere indruk geeft en de kans op een visum vergroot, een leugentje om bestwil dus. Als alles is afgehandeld horen we dat we het visum op 6 oktober kunnen afhalen, oeps probleem, we moeten 6 oktober Pakistan uit zijn en de Indiase ambassade heeft ons paspoort dus we kunnen ook niet verlengen, we moeten hier maar weer eens over na denken hoe we dit gaan oplossen.

Terug op de camping krijgen we van een overlander, die op het punt staat te vertrekken een speciale telefoon die je kan aansluiten op de computer waarna je internetverbinding hebt, een soort wifi, deze telefoon werkt alleen in Islamabad en Rawalpindi, zij hadden er dus niks meer aan en gaven hem aan ons. Met als voorwaarde dat als wij weer weg gaan hem dan aan het hulpje van de camping geven, wij zijn hier super blij mee en kunnen, na het halen van een telefoonkaart, in de camper onze site weer bijwerken.

Donderdag 24 september Islamabad N 33 42.296 E 73 05.294

Onze kleinzoon Nils is jarig, hij wordt 7 jaar, om half zeven Nederlandse tijd maken we verbinding met google talk en zingen we hem toe, het is een beetje lastige dag, je mist ze wat meer als anders. We laden de fietsen uit en gaan op zoek naar een winkelcentrum waar ze echt stokbrood verkopen en heerlijke gebakjes, er is zelfs een echte supermarkt aanwezig met pindakaas en overheerlijke goudse kaas. Bij een slager probeer ik wat vlees te kopen maar krijg een halve geit, inclusief staart en ballen in mijn handen geduwd, dat is een beetje veel van het goede en vraag om een pond, wat uiteindelijk wordt begrepen. De slager staat niet achter zijn toonbank zoals bij ons, nee hij zit op een plateau in kleermakerszit en slacht zo zijn vlees in stukken, dat hij zijn tenen nog heeft mag een wonder heten.

Vrijdag 25 september Islamabad N 33 42.296 E 73 05.294

Vandaag helemaal niets gedaan, we zijn zelfs niet naar het dorp geweest. De hitte is niet om uit te houden, wij hebben nu 24 uur per dag de airco aan en zitten veel binnen, waar het dan redelijk vertoeven is.